Wednesday 15 October 2008

ΧΥΤΑ ή χωματερή Δουρούτης;

Ο/η blogger umbrella δημοσίευσε Κάλεσμα [1] “να πάμε το Σάββατο μια βόλτα ως την χωματερή της Δουρούτης”

αναγνώρισης των αρνητικότατων συνεπειών από τη συνέχιση της χρήσης της,

και έμπρακτης στήριξης της κατασκευής του ΧΥΤΑ

“δεν πρέπει να αφήσουν τα ΜΑΤ να συνοδεύσουν την εγκατάσταση του εργολάβου, θα πρέπει οι ίδιοι κάτοικοι της πόλης να συνοδεύσουν τον εργολάβο και να τον προστατεύσουν να ολοκληρώσει σύντομα το έργο” Εδώ [2]


Ανέκαθεν στήριζα και στηρίζω την κατασκευή του ΧΥΤΑ σε οποιαδήποτε από τις προτεινόμενες θέσεις.

Παραθέτω απόσπασμα κειμένου μου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ηπειρωτικός Αγώνας τον Οκτώβριο του 2005 με τίτλο “Περιβαλλοντική Συνείδηση ή Υποκρισία;” [3]

“Η συνεχιζόμενη λειτουργία της χωματερής στη Δουρούτη είναι ντροπή για την πόλη μας. Εφόσον όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι ο ΧΥΤΑ αποτελεί προστασία του περιβάλλοντος, είναι παράλογο να αντιτίθεται κάποιος στην κατασκευή του. Αντίδραση για συγκεκριμένη θέση νοείται μόνο εφόσον ο αντιδρών προτείνει εναλλακτική θέση την οποία θεωρεί βέλτιστη. Όμως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Πείτε ότι μετά από αλλαγές επί αλλαγών, δικαστήρια, προσφυγές, περνάνε δέκα χρόνια και καταλήγουμε κάπου. Τι κερδίσαμε; Επί δέκα χρόνια θα συνεχίζουμε να πετάμε ανεξέλεγκτα τα σκουπίδια μας στη χωματερή της Δουρούτης. Δεν είναι αυτό έγκλημα κατά του περιβάλλοντος; Μήπως θα σταματήσουν οι αντιδράσεις; Δε νομίζω, και για το πιο σοφό και λογικό πράγμα πάντα θα βρεθούν κάποιοι να αντιδρούν. Και εδώ βρίσκεται η μεγάλη ευθύνη των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας. Άπαξ και ληφθεί μία απόφαση να έχουν το σθένος και την πυγμή να την υλοποιήσουν. Γιατί όμως δε συμβαίνει αυτό; Έλλειψη πολιτικής βούλησης; Μήπως προβληματική νομοθεσία που καθιστά ευάλωτες τις αποφάσεις σε δικαστικές προσφυγές αναστέλλοντας την εκτέλεσή τους; Έχουμε άραγε αναλογισθεί το τεράστιο κόστος της μη λήψης και εφαρμογής αποφάσεων; Αυτό είναι το μείζων πρόβλημα. Σκεφτείτε ακόμη την τεράστια ενέργεια, τις ατελείωτες ανθρωποώρες και πόρους που σπαταλάμε για την επιλογή της θέσης, όταν σήμερα θα έπρεπε να ήταν κατασκευασμένος ο ΧΥΤΑ και να κατευθύνουμε τις δραστηριότητές μας στην εφαρμογή της ανακύκλωσης.”


Από το άρθρο “Δέκα πέντε χρόνια είναι πολλά για τον ΧΥΤΑ” του Χρήστου Καζάκου [4]

“Ή μήπως το πώς τον Αύγουστο του 2003 η «Φτέρη», πήρε τη θέση της Μάζιας εν μια νυκτί και άρχισε ο Χ.Υ.Τ.Α να κινείται με ρόδες κατά το δοκούν και ανάλογα με τις πολιτικές…πλάτες περιοχών και ωμές παρεμβάσεις παραγόντων εντός και εκτός Ηπείρου; Δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες, όλοι γνωρίζουν πως από τη «Φτέρη» και (αφού μεσολάβησε η αναθεώρηση του Διαχειριστικού Σχεδίου) μετά το…περίφημο «Τσιμπούρι», φτάσαμε στο Ελληνικό και τα μετέπειτα γεγονότα. (…)

Κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος για τη στάση και το ρόλο του σε αυτήν την υπόθεση, όταν η χωματερή της Δουρούτης επικρέμεται ως… δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας. Μόνο όταν ο δήμος Μπιζανίου την κλείνει θυμούνται όλοι το…αίσχος. (…)

Όλοι ανεξαρτήτως κομματικού χρώματος που κυβέρνησαν ή διαχειρίστηκαν με το θεσμικό τους ρόλο την υπόθεση, έβλαψαν τον τόπο και ας μην χύνουν, ορισμένοι σήμερα, κροκοδείλια δάκρια.”



Αναγνωρίζω όμως και το αίσθημα αδικίας που διακατέχει τους κατοίκους του Δήμου Κατσανοχωρίων, μια και η εκεί κατασκευή του ΧΥΤΑ είναι καθαρά πολιτική απόφαση. [4] [5] [6] [7]

Για αυτό, παράλληλα με την στήριξη της κατασκευής του ΧΥΤΑ, πρέπει να συνδράμουμε όλοι τον Δήμο Κατσανοχωρίων ώστε:

α) να λάβει αξιόλογα αντισταθμιστικά οφέλη,

β) να κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη λειτουργία και διαχείριση του ΧΥΤΑ καθώς είναι ο πλέον αρμόδιος να διαφυλάσσει την σωστή, σύμφωνα με τις προδιαγραφές, λειτουργία του.


Σχετικά:

[1] “Κάλεσμα” από το “πέρα βρε, έχει”

[2] “Ο.Χ.Ι. Σ.Τ.Ο. Χ.Υ.Τ.Α.” (κατ’ ευφημισμόν) από το “πέρα βρε, έχει”

[3] “Περιβαλλοντική Συνείδηση ή Υποκρισία;” του Κώστα Σακκά

[4] “Δέκα πέντε χρόνια είναι πολλά για τον ΧΥΤΑ” του Χρήστου Καζάκου

[5] “Το πρόβλημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων δεν λύνεται πλέον με ΧΥΤΑ” του Τριαντάφυλλου Αλμπάνη

[6] “Προς τον Πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος” επιστολή Β. Αργύρη

[7] “ΧΥΤΑ Ελληνικού - Τσούκας (Μία ακόμη λαθεμένη πολιτική απόφαση)” του Παναγιώτη Γερογιάννη

Περιβαλλοντική Συνείδηση ή Υποκρισία;

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ηπειρωτικός Αγώνας" τον Οκτώβριο του 2005 (περί τις 12.10.2005):

Με λύπη παρακολουθώ άρθρα στην εφημερίδα σας σχετικά με αντιδράσεις τόσο στη δημιουργία ΧΥΤΑ όσο και σε Υδροηλεκτρικό Έργο στον ποταμό Άραχθο. Τα άρθρα αυτά πάντα περιέχουν επιχειρήματα περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Όταν όμως αντιτιθέμαστε στην κατασκευή ενός Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων ή σε ένα Υδροηλεκτρικό Έργο, αυτό είναι περιβαλλοντική συνείδηση ή υποκρισία;

Η συνεχιζόμενη λειτουργία της χωματερής στη Δουρούτη είναι ντροπή για την πόλη μας. Εφόσον όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι ο ΧΥΤΑ αποτελεί προστασία του περιβάλλοντος, είναι παράλογο να αντιτίθεται κάποιος στην κατασκευή του. Αντίδραση για συγκεκριμένη θέση νοείται μόνο εφόσον ο αντιδρών προτείνει εναλλακτική θέση την οποία θεωρεί βέλτιστη. Όμως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Πείτε ότι μετά από αλλαγές επί αλλαγών, δικαστήρια, προσφυγές, περνάνε δέκα χρόνια και καταλήγουμε κάπου. Τι κερδίσαμε; Επί δέκα χρόνια θα συνεχίζουμε να πετάμε ανεξέλεγκτα τα σκουπίδια μας στη χωματερή της Δουρούτης. Δεν είναι αυτό έγκλημα κατά του περιβάλλοντος; Μήπως θα σταματήσουν οι αντιδράσεις; Δε νομίζω, και για το πιο σοφό και λογικό πράγμα πάντα θα βρεθούν κάποιοι να αντιδρούν. Και εδώ βρίσκεται η μεγάλη ευθύνη των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας. Άπαξ και ληφθεί μία απόφαση να έχουν το σθένος και την πυγμή να την υλοποιήσουν. Γιατί όμως δε συμβαίνει αυτό; Έλλειψη πολιτικής βούλησης; Μήπως προβληματική νομοθεσία που καθιστά ευάλωτες τις αποφάσεις σε δικαστικές προσφυγές αναστέλλοντας την εκτέλεσή τους; Έχουμε άραγε αναλογισθεί το τεράστιο κόστος της μη λήψης και εφαρμογής αποφάσεων; Αυτό είναι το μείζων πρόβλημα. Σκεφτείτε ακόμη την τεράστια ενέργεια, τις ατελείωτες ανθρωποώρες και πόρους που σπαταλάμε για την επιλογή της θέσης, όταν σήμερα θα έπρεπε να ήταν κατασκευασμένος ο ΧΥΤΑ και να κατευθύνουμε τις δραστηριότητές μας στην εφαρμογή της ανακύκλωσης.

Βιώσιμη ανάπτυξη είναι η ανάπτυξη που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παρόντος χωρίς να διακυβεύει τη δυνατότητα των ερχόμενων γενεών να ανταποκριθούν στις δικές τους ανάγκες. Με στοιχεία του 2000 το 86% της παγκόσμιας ενέργειας προέρχεται από ορυκτά καύσιμα (39% πετρέλαιο, 24% κάρβουνο, 23% φυσικό αέριο), το 6% από πυρηνική ενέργεια και το 8% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (7% υδροηλεκτρική ενέργεια, 1% αιολική - ηλιακή - γεωθερμία και βιομάζα). Αν αποκλείσουμε σημαντικές ανακαλύψεις νέων κοιτασμάτων, τα αποθέματα ορυκτών καυσίμων επαρκούν μόνο για μερικές δεκαετίες. Σταδιακά θα καθίστανται όλο και δυσκολότερο να εξορυχτούν με όλο και μεγαλύτερο κόστος, ενώ παράγουν αέρια του θερμοκηπίου όταν καίγονται. Επιτακτική είναι τόσο η μείωση του ποσοστού αύξησης της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης, όσο και η ανάπτυξη των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας. Η υδροηλεκτρική ενέργεια εκμεταλλεύεται το φυσικό κύκλο του νερού δαμάζοντας την ενέργεια που αυτό διαθέτει στην πορεία του προς τη θάλασσα. Αποδίδει ενέργεια χωρίς ρύπους, ανανεώσιμη, χωρίς να εξαντλεί τα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη. Η ηλεκτρική ενέργεια δεν μπορεί να αποθηκευθεί, πρέπει να χρησιμοποιηθεί μόλις παραχθεί. Η δημιουργία ταμιευτηρίων έχει το μοναδικό πλεονέκτημα της αποθήκευσης της ενέργειας με τη μορφή νερού και της άμεσης χρησιμοποίησής της όταν ζητηθεί στις ώρες αιχμής της ζήτησης. Τα φράγματα επίσης συμβάλουν στην ανάσχεση των πλημμυρών αποτρέποντας καταστροφές και συγκεντρώνουν νερό τους χειμερινούς μήνες το οποίο διαθέτουν όλο το χρόνο και ιδιαίτερα τους ξηρούς καλοκαιρινούς μήνες για ύδρευση και άρδευση. Εάν θεωρούμε φυσικό να ανάβουμε το διακόπτη και να έχουμε φως, να ανοίγουμε τη βρύση και να έχουμε νερό, δεν μπορούμε να είμαστε αρνητικοί στην κατασκευή φραγμάτων και ταμιευτηρίων.

Φιλικά,

Κώστας Σακκάς
Πολ. Μηχανικός ΕΜΠ